- qulaq
- kulak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qulaq
Look at other dictionaries:
qulaq — is. 1. İnsan və heyvanlarda eşitmə orqanı. Qulağı ağrımaq. Qulaq həkimi. – Nəvəsi onun . . burnundan, qulağından yapışır, boğazının altını qıdıqlayır. M. Rz.. 2. Qulaqları örtmək üçün papağın yanlarından sallanan hissəsi. Papağın qulaqlarını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz-qulaq — olmaq – muğayat olmaq, nəzarət etmək, baxmaq, gözdən qoymamaq. Uşaqdan göz qulaq ol. – <Hacı Murad:> Sənin <işin> odur ki, göz qulaq olasan, o nökər şeydən zaddan oğurlamasın. S. S. A.. <Qurban:> Yaz ki, Anaxanımın, Məmişin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş-qulaq — is. dan. Sir sifət, görünüş, təhər töhür; şəkil, qiyafə. Baş qulağın düzəlməyib, çox da basıb guruldama; Dinmə, danışma, yat, bala! Sən deyən olmayıb hələ! M. Ə. S.. ◊ Baş qulaq aparmaq, baş qulağı dəng etmək – bax baş beyin aparmaq («başbeyin»… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pələqulaq(lı) — sif. İri, yastıqulaqlı. Balacaboylu, kök, pələqulaq, yekəburun bir uşaq əlini yuxarı qaldırıb dedi. Ə. Abasov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərəqulaq — sif. bax sallaqqulaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yekəqulaq(lı) — sif. Qulaqları çox böyük olan; palazqulaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isğa’ — ə. qulaq asma, dinləmə, eşitmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səmax — ə. qulaq borusu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itaət — is. <ər.> 1. Tabe olma, boyun əymə, sözə qulaq asma, göstərişə əməl etmə; tabelik. Ata anaya itaət. Böyüyə itaət. – <Qaplan:> Əmrinə itaət bir vəzifədir; Verdiyin hər fərman bizə töhfədir. A. Ş.. Çay üstündə qazı həmçinin vəz edib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
